Vandaag een verhaal van Saphira.
Mocht u het in de vorige blog nog niet gelezen hebben: Saphira woont sinds kort samen met haar vriend in Middelburg. Ze is bij ons binnen gekomen als stagiair aan onze oude locatie te Goes en inmiddels begeleidt ze al een jaar zelfstandig leerlingen op het Ostrea Lyceum en daarnaast is zij veel bezig met de marketing.
Naast werk is Saphira altijd te vinden met een Nintendo Switch in haar handen, Animal Crossing moet immers dagelijks bijgehouden worden.
De scholen zijn inmiddels al even begonnen en de eerste cijfers komen binnen.
Rond deze periode stromen de aanmeldingen binnen van leerlingen die om een reden er niet goed voor staan en zo ook op het Ostrea Lyceum. Wat veel mensen vergeten is dat de meeste leerlingen heel graag er goed voor willen staan, maar alleen niet weten hoe.
Zo ook bij leerling Pim. Hij is nog maar sinds kort aangemeld na een aantal 3’en en 4’en.
Hij komt binnen gelopen met een treurig gezicht. ‘’Ik baal zo erg mevrouw, ik dacht echt dat ik nu een 8 ofzo zou hebben’’. Hij zuchtte erbij. ‘’Maar wat heb je gehaald dan?’’ vroeg ik. Hij vertelde dat hij een 5,8 had gehaald.
Eigenlijk was ik heel trots op hem. Natuurlijk is een 5,8 geen top cijfer, maar in zijn geval wel. ‘’Je bent van een 3 naar een 5,8 gegaan. Dat is bijna 3 punten omhoog!’’. Hij keek mij aarzelend aan. Hij moest even denken. ‘’Ja, u heeft gelijk. Dat is eigenlijk best goed!’’.
Hierna hebben we doorgenomen wat er beter kon. Omdat Pim onzeker is vraag ik hem niet wat er verkeerd is gegaan, maar wat er beter kon. Hij vertelt dat hij de begrippen goed had geleerd, maar de plaatjes niet goed genoeg kende. ‘’Dit nemen we mee naar de volgende toets, Pim. Volgende keer gaat het vast nóg beter’’. En zo zie je maar, het hoeft niet allemaal in één keer perfect. Progressie is mega belangrijk. De sleutel tot succes is jezelf afvragen wat je kan verbeteren en telkens weer een stapje verder gaan.
